Ik roep de wereld aan
Ik roep de wereld aan
het grote geheel van
alles wat leeft en wat niet leeft
wat in samenhang met elkaar bestaat en
trilt van ingehouden levenskracht.
Ik roep de wereld aan
waar alles een plek heeft en naadloos in elkaar past
het uitdijende en het ineenschrompelende
het schitterende en het verblekende
het stralende en het absorberende
het natte, het vochtige en het droge
het harde en het zachte
het oorverdovende en het stille
het gewoeker en gewoel, de chaos en
de lege kale vlakten die alles met ruimte omhullen.
Ik roep de wereld aan
Laat me zien waar mijn plek is
tussen dit al tesamen trillende één geheel vormende
Laat me mijn stem horen
in harmonie en disharmonie met alle miljarden en miljarden andere stemmen
Laat me mijn lichaam voelen
in het samen bewegen van al het levende
Laat me mijn geur ruiken
in de geurboeketten die vrij zweven op de luchtlagen die de al het andere omringen
Laat me proeven hoe mijn smaak tot zijn recht komt
in geraffineerde smaakcombinaties met al wat er is en te proeven is
Laat me mijn plek vinden
daar waar ik door er te zijn en de dingen uit mijn handen te laten komen
mij onlosmakelijk verbonden weet
met dat grote, grote, zoemende, eeuwig bewegende, trillende geheel
vrij naar the Artists Prayer van Julia Cameron
Marjo van Bergen, 2016